منو و این همه خوشبختی محاله .

سلام 

به صورت کاملا عجیب و بی سابقه روزای هچل هفت ( به معنی روزهای درهم ورهم :/) رو دارم میگذرونم

فرجه ها شروع شده , حجم عظیمی از منابع , جزوات و متون انگلیسی جمع شده رو هم من باید کمتر از دو هفته همه رو هندل کنم .دانشگاه جهنمی که میگفتن اینجا بودا استاداشم جهنمی ان :| این روزا ازین بابت سخت تر هم میشه که دانشجو وسواسی باشی و سبک درس خوندن چندش آوری داشته باشی :(

از طرف دیگه حجم عظیمی از تغییرات اسباب و اساسیه منزل هم به صورت کاملا مشکوکی افتاده در این دوران !کلا خانواده بنده معروفا تو این قضیه که تو موقعیت های بحرانی زندگی تحصیلی بنده یاد تغییر دادن خونه بیافتن :/ نگم براتون که سال کنکورم مادر گرامی کل خونه رو یه دور بنایی و رنگ کرد و منو آواره .

از طرف سومی هم حجم عظیمی از خواستگاران روانه منزل ما شدند و نمیدونم چه سریه روزایی ک من تمایل ازدواجم بیشتره و سرم خلوته هیچکی در خونه رو نمیزنه ولی تو دوران شلوغی زندگیم ملت همزمان در خواست میدن حالا انتخاب بین این ها هم داستان های خودشو داره! بعضی وقتا میگم کاش دختر نبودم و این داستانا رو نداشتم :/ البته بماند تعداد کثیری ازین درخواستا به صورت جدی نیست و فقط دورهمی میان خونه ما و میرن (نگم براتون که خیلی ازین قضیه شاکی ام)

بگذریم که طرف چهارمی هم وجود داره اون هم حجم عظیمی از تنبلی بی سابقه بنده ست که به صورت خیلی زیر پوستی به من القا میکنه قید همه ی این فشار ها رو بزن و برو مسافرت :/

پ.ن :

تصویر میز مطالعه ام 

میدونم خیلی جلومو موقع درس خوندن شلوغ میکنم

اینم برمیگرده به اون قسمت وسواسی بودن من که بعدا میگم راجبش

پ .ن: 

کامنتا کمتر شده اونم بر میگرده به فعالیت کم خودم ولی شماها بخونید حرفامو برام کافیه :)